การถูกทุบทำลายของโรงภาพยนตร์สกาลาเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2564 นับเป็นสัญญาณตอกย้ำถึงยุคแห่งความล่มสลายของโรงหนังสแตนด์อะโลนอีกครั้ง จากสถานที่ที่เคยรุ่งเรืองและผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดทั่วประเทศไทยเมื่อหลายทศวรรษก่อน ปัจจุบัน โรงภาพยนตร์เหล่านี้ต่างทยอยปิดกิจการและถูกทุบทิ้ง เหลือเพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้นที่ยังคงเค้าโครงเป็นดั่งซากฟอสซิลให้คนร่วมรุ่นได้ถวิลหาและให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา 

ในช่วงระยะเวลาราว 2 ปีที่ผ่านมา จิระพงษ์ วงศ์วิวัฒน์ ศิลปินช่างถ่ายภาพผู้มีพื้นเพมาจากจังหวัดตรัง และเติบโตท่ามกลางความผูกพันกับโรงภาพยนตร์ที่มีอยู่รอบบ้าน ได้ออกเดินทางขับรถเป็นระยะทางไกลกว่าหมื่นกิโลเมตร เพื่อถ่ายภาพซากโรงหนังเก่าทั่วประเทศ ด้วยแรงบันดาลใจจากการเห็นผลงานภาพถ่ายของ ฟิลลิป จาบลอน ชาวต่างประเทศเจ้าของ The Southeast Asia Movie Theater Project ที่ทำให้เกิดความคิดว่าตัวเองซึ่งอยู่ในประเทศไทย และสนใจในโรงภาพยนตร์เก่าเช่นเดียวกัน ควรเก็บภาพปัจจุบันของโรงหนังเหล่านี้อย่างจริงจังก่อนจะสูญหายไปตามกาลเวลา

จิระพงษ์เริ่มต้นสืบค้นเสาะหาโรงภาพยนตร์สแตนด์อะโลนที่ยังหลงเหลือ ทั้งจากอินเทอร์เน็ตและจากการโทรสอบถามไปยังสถานที่ใกล้เคียง ก่อนจะออกไปตระเวนถ่ายภาพ จากจำนวนโรงหลักสิบค่อย ๆ ไต่ไปถึงหลักร้อย จนได้ภาพถ่ายทั้งหมด 290 โรง ทั้งที่ยังเปิดฉายอยู่และที่ปิดตายมานาน รวมทั้งมีโอกาสสนทนากับเจ้าของโรงบางส่วน และเก็บภาพวิถีชีวิตที่อยู่รายรอบโรง ไม่ว่าจะเป็นร้านกาแฟโบราณ ร้านตัดผม ร้านขายขนม รถตุ๊กตุ๊ก หรือแม้แต่ช่างเขียนคัตเอาต์โปสเตอร์หนัง 

วันอาทิตย์ที่ 10 กันยายน หอภาพยนตร์ ร่วมกับ กลุ่มสห+ภาพ (Foto United) ชุมชนฅนถ่ายภาพ จะนำภาพถ่ายโรงหนังเก่าเหล่านี้มาจัดฉายขึ้นจอใหญ่ พร้อมเชิญ จิระพงษ์ วงศ์วิวัฒน์ มาบอกเล่าประสบการณ์และข้อมูลน่าสนใจที่ได้จากการออกเดินทาง ในกิจกรรมภาพยนตร์สนทนา ซากโรงหนังหลังเลนส์ เปิดงานด้วยการฉายภาพยนตร์สารคดีต่างประเทศเรื่อง Talking About Trees จาก Documentary Club ว่าด้วยกลุ่มคนที่พยายามปัดฝุ่นโรงหนังเก่าให้กลับมาฉายหนัง ตั้งแต่เวลา 13.00 น. เป็นต้นไป ณ โรงภาพยนตร์ศรีศาลายา หอภาพยนตร์ ไม่เสียค่าใช่จ่าย

สำรองที่นั่ง

เวลา 13.00 น. ชมภาพยนตร์ Talking About Trees <<คลิก>>

เวลา 15.00 น. ภาพยนตร์สนทนาซากโรงหนังหลังเลนส์ <<คลิก>>