๒๕๑๕

เป็นภาพยนตร์อย่างที่เรียกว่า หนังบ้าน หรือให้ถูกชัดขึ้นก็ต้องว่า หนังวัด ของวัดธารน้ำไหล สวนโมกขพลาราม ไชยา สุราษฎร์ธานี ซึ่งทางวัดได้มอบแก่หอภาพยนตร์แห่งชาติ ในบรรดาฟิล์มภาพยนตร์เหล่านี้ มีภาพยนตร์เล็ก ๆ ขนาด ๘ มิลลิเมตร ซึ่งนักถ่ายหนังบ้านนิยมเล่นกัน ในยุคหลังสงครามโลกครั้งที่สองเป็นต้นมา ก่อนจะมีกล้องถ่ายวีดิโอเกิดขึ้น จึงตกความนิยมและหายไปจากวงการ

เป็นที่รู้กันพอสมควรว่า ท่านพุทธทาสภิกขุนิยมการถ่ายรูปนิ่งและภาพยนตร์ ท่านมีห้องล้าง-อัดขยายรูปอยู่ที่วัด และมีกล้องถ่ายภาพยนตร์ ๘ มิลลิเมตร สำหรับถ่ายบันทึกอะไรต่าง ๆ ในวัด 

ภาพยนตร์ม้วนนี้ซึ่งถ่ายด้วยฟิล์มขนาด ๘ มิลลิเมตร ซึ่งมิใช่ฝีมือถ่ายของท่านพุทธทาส แต่ท่านคงให้ใครเป็นผู้ถ่ายให้  บันทึกเหตุการณ์เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๕ เมื่อองค์ดาไลลามะ ประมุขหัวหน้าคณะสงฆ์ในพุทธศาสนานิกายมหายานแบบทิเบตเกลุก และเป็นผู้นำทางด้านจิตวิญญาณสูงสุดของชาวทิเบต เดินทางมาเยี่ยมท่านพุทธทาสภิกขุ ณ สวนโมกขพลาราม ภาพยนตร์บันทึกเหตุการณ์ตามลำดับ ให้เห็นเมื่อท่านดาไลลามะมาถึงสวนโมกข์และเดินไปพบท่านพุทธทาส จากนั้นท่านพุทธทาสนำองค์ดาไลลามะเดินชมสถานที่ พาไปนั่ง ณ โต๊ะและม้าหิน เพื่อสนทนา ท่านพุทธทาสเขียนผังบนกระดาษให้องค์ดาไลลามะดู แล้วพาไปดูงานประติมากรรมที่กำลังจัดทำ ดูอาคารมหรสพทางวิญญาณที่กำลังสร้าง ถึงเวลาฉันเพล มีชาวบ้านและพุทธศาสนิกชนนำอาหารมาถวายองค์ดาไลลามะและพระทั้งวัด จากนั้นองค์ดาไลลามะแสดงปาฐกถาธรรม ท่านพุทธทาสกล่าว จนถึงเวลาที่องค์ดาไลลามะลากลับ ท่านพุทธทาสและคณะพระสงฆ์ตลอดจนชาวบ้าน ข้าราชการ พากันไปส่งองค์ดาไลลามะขึ้นรถไฟออกจากสถานีไชยา

นับเป็นภาพยนตร์ที่บันทึกเหตุการณ์ประวัติศาสตร์วันหนึ่งในสวนโมกข์ของสองผู้นำจิตวิญาณที่เป็นไปตามธรรมชาติ ไม่จัดแสดง สร้างความเจริญตาและใจแก่ผู้ที่ได้เห็นภาพยนตร์นี้